لیگ فوتبال استان تهران که در گذشته با نامهای مسابقات قهرمانی باشگاههای تهران و جام باشگاههای تهران شناخته میشد، بالاترین سطح فوتبال در استان تهران میباشد که در پنجمین سطح از فوتبال ایران و بعد از لیگ دسته سوم فوتبال ایران قرار دارد. قهرمان این جام به مسابقات کشوری لیگ دسته سوم فوتبال ایران راه مییابد و جواز حضور در جام حذفی را کسب میکند.
از میانههای دهه ۱۳۲۰ و با پایان گرفتن جنگ جهانی دوم، بازگشت نسبی آرامش به تهران اشغال شده و تأسیس فدراسیون فوتبال ایران در ۱۳۲۵ مسابقات باشگاههای تهران با جدیت بیشتری دنبال شدند. در این زمان تیمهای اولیه فوتبال تهران همگی منحل شده بودند و تیمهای نوینی همچون شاهین و دوچرخهسواران در مسابقات حضور داشتند. این تیمهای در کنار تیمهایی همچون سرباز، دارایی و طوفان تیمهای اصلی فوتبال تهران در دهه ۱۳۲۰ را شکل دادند. از سالهای میانی این دهه و همزمان با گسترش و ریشه دواندن فوتبال در جامعه ایران تماشاگران بیشتری به ورزشگاهها آمدند و تیمهای باشگاهی کمکم طرفداران اختصاصی خود را نیز یافتند.
با آغاز دهه ۱۳۳۰ و با نزول یا انحلال تیمهای دارایی و سرباز تیم تاج تبدیل به قدرت برتر جام باشگاههای تهران شد به گونهای که از ۸ دوره مسابقات برگزار شده در دهه ۱۳۳۰ (جام باشگاههای تهران در سالهای ۱۳۳۴ و ۱۳۳۷ برگزار نشد) تاج ۵ جام را از آن خود کرد. در ۳ دوره دیگر مسابقات این دهه شاهین، نادر و شعاع توانستند عنوانهای قهرمانی را از آن خود کنند. در این سالها رقابت تاج و شاهین به اوج خودش رسید و در فصلهای ۱۳۳۰ و ۱۳۳۵ دو تیم فینالهای متوالی و پرشماری را برگزار کردند.
از آغاز دهه ۱۳۴۰ تیم دارایی مجدداً توانست عنوان قهرمانی را از آن خود کند. در سالهای ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ به دلایلی همچون برگزاری مسابقات مقدماتی المپیک و به دنبال آن حضور تیم ملی فوتبال ایران در المپیک ۱۹۶۴ توکیو مسابقات باشگاهی تهران برگزار نشد یا نیمهکاره رها شد. در سالهای این دهه رقابتهای باشگاهی ابعاد تازهای به خود گرفت و مدیران و روسای فدراسیون فوتبال که هر یک از بازیکنان سابق تیمهای حاضر در این رقابتها بودند سعی داشتند با اعمال نفوذ و قدرت جلوی قهرمانی و موفقیت تیمهای دیگر را بگیرند و پروانه فعالیت تیم شاهین در میانه برگزاری مسابقات سال ۱۳۴۶ لغو شد و این تیم از فعالیت بازماند. در بهار ۱۳۴۷ نیز تیم دارایی توسط مدیرعاملش منحل شد. بدین ترتیب برای برگزاری مسابقات ۴۸–۱۳۴۷ ۵۸ تیم در ۱۲ گروه مرحله مقدماتی حاضر شدند تا تکلیف تیمهای دستههای اول و دوم و سوم مشخص شود اما ادامه رقابتهای این فصل در تابستان ۱۳۴۸ برگزار شد و با قهرمانی تاج پایان یافت تا بعد از حدود دو سال فوتبال تهران قهرمان خود را بشناسد.
در سال ۱۳۵۱ و با برنامههای نوین فدراسیون فوتبال ایران قرار شد مسابقات سراسری به شکل لیگ و بازیهای رفت و برگشتی و با نام جام تختجمشید انجام شود و از میان دوازده تیم حاضر در این رقابتها شش تیم از بین تیمهای تهرانی انتخاب شوند. بدین ترتیب مسابقات جام باشگاههای تهران ۱۳۵۱ عنوان مسابقات انتخابی جام تختجمشید ۱۳۵۲ را نیز داشت.
هیات فوتبال حوزه شمالغرب
رئیس هیات: محمدرضا رامشگر
نایب رئیس بانوان: فاطمه صادقی
دبیر: محمدرضا بیاتی
کمیته انضباطی: سید سجاد سلیمی
کمیته آموزش: خلیل زارعی
کمیته داوران: ایرج شهریزادگان
کمیته نونهالان و امید: امید سلیمانی
کمیته نوجوانان: روح الله اسدی
کمیته جوانان و بزرگسالان: حمید حضرتی
امور اداری: فرامرز حاجی زاده